#2 "Die Blutgräfin” - Krwawa Hrabina

Elżbieta Batory

Wyobraźcie sobie, że podróże w czasie są możliwe i postanowiliście odwiedzić XVI w. Transylwanie. Waszym celem nie jest jednak Drakula a posiadłość w Čachtic którą zamieszkuje siostrzenica byłego króla Polski - Stefana Batorego. Okolica wydaje się jakaś wyludniona, wieśniacy nie chcą z wami gawędzić na temat tego co się dzieje w zamku. Podchodzicie pod mury i od razu uderza w was zapach rozkładających się ciał. Idziecie dalej i powoli, coraz wyraźniej, słychać jakieś potworne wrzaski wydobywające się z głębi zamku. Głos wewnątrz głowy podpowiada wam, by brać nogi za pas i przenieść się w jakieś inne, bezpieczniejsze i bardziej słoneczne miejsce. Jesteście jednak z natury bardzo ciekawscy i postanowicie po cichutku wejść do środka. Macie szczęście, nie dość, że przy bramie nie ma strażników to jeszcze ktoś nie domknął bramy i udało wam się przecisnąć do środka przez malutką szczelinę. Idziecie jak zahipnotyzowani w stronę krzyków. Po chwili waszym oczom ukazuję się przeraźliwa scena. Widzicie kobietę w basenie pełnym krwi, nad nią do góry nogami wisi powieszona za kostkę inna kobieta, najprawdopodobniej służąca lub szlachcianka wzięta na przyuczenie. Z szyi i innych otworów ciała spływa powoli krew, która trafia prosto na hrabinę. Chcecie uciekać, krzyczeć, lecz w pewnej chwili tępy przedmiot uderzył was w głowę, dopiero teraz uświadomiliście sobie, że trzeba było przenieść się nad słoneczną Riwierę.

Młodość

Elżbieta wywodziła się jednego z najpotężniejszych i najbardziej zamożnych rodów Siedmiogrodu. Piękna dziewczynka, od dziecka była zaznajomiona z przemocą za sprawą kilku wyroków, które zostały przy niej wykonane. Możliwe, że już wtedy poczuła zamiłowanie do zawadnia bólu. Ożeniła się w wieku 17 lat z Franciszkiem Nádasdy, węgierksim możnowładcą. Małżeństwo postanowiło zamieszkać w zamku Sárvár, rodzinnej posiadłości rodziny Franciszka. Mąż Elżbiety ze względu na trwającą wojnę, rzadko bywał w swojej posiadłości. Jednak, kiedy udawało mu się zawitać do domu, zawsze pomagał Elżbiecie torturować służbę pod byle jakim pretekstem. Tak samo jak ona, zasmakować w zadawaniu bólu. Paręnaście lat później Franciszek zmarł, najprawdopodobniej został otruty. Elżbieta, po krótkiej żałobie, przeniosła się do zamku w Čachticach, gdzie mogła dać upust swoim zachcianką.

Czarna magia

Elżbieta przeraźliwie bała się starości, jej śnieżnobiała cera zaczęła się marszczyć, pod oczami pojawiały się pierwsze zmarszczki, w włosy niegdyś piękne i jędrne stawały się słabe i wypłowiałe. Hrabina robiła wszystko, by zachować jak najdłużej nieprzeciętną urodę. Z pomocą jej służący Thoroko, który stopniowo zatruwał jej mózg o działaniach czarnej magii. Później jego poglądy podzieliła niejaka Annę Darvulia - czarownica i znachorka, pałająca się najgorszymi czarami. Podczas jeden z kłótni Elżbieta bardzo mocno uderzyła jedną ze swoich służących. Jej ręka w wyniku obfitych obrażeń służącej pokryła się krwią. Po chwili hrabina spostrzegła, że skóra w tym miejscu odzyskała dawny blask. Od tego czasu, Elżbieta postanowiła zabijać by uzyskać wieczną młodość.

Morderstwa

Zabijanie przychodziło jej niezwykle łatwo, początkowo mordowała tylko swoje służące, lecz z biegiem czasu stwierdziła, że ich krew jest "za mało błękitna" i poczęła brać na przyuczenie arystokratyczne córki, które także zabijała. Hrabina nie tylko lubiła zażywać krwistych kąpieli, ale także zadawać ból. Uwielbiała przykładać służbie do twarzy gorące żelazko, zostawiać ich nagich polanych wodą na mrozie, obcinała nożyczkami palce, podpalać włosy łonowe a nawet wycinała nieszczęśnikom kawałki ciała i kazała im to zjadać. W morderstwach pomagała jej najbliższa służba oraz karzeł Ján Ujvári, który później ukrywał zwłoki.
"Nic nie może przecież wiecznie trwa" Z biegiem czasu Elżbieta stała się nieostrożna, była zbyt pewna siebie i zaczęła popełniać błędy. Pewnego kazała wyrzucić cztery ciała dziewczyn z spuszczoną krwią poza mury zamku. Znaleźli je okoliczni mieszkańcy, zagada dziesiątek zagonionych dziewczyn w okolicy została rozwiązana.

Proces

Pogłoski o zbrodniach arystokratki, obiegły bardzo szybko cały kraj. Dowiedział się o nich jej kuzyn Jerzey Thurzo, palatyn Węgier. Po zbadaniu sprawy i odkryciu w fosie dziesiątek ciał, wytoczono proces przeciwko hrabinie w którym udowodniono, że jest winna śmierci ponad 600 osób! Jej pomocników od razu skazano na śmierć, ona jednak z racji tego, że należała do najbardziej znamienitych rodów, nie mogła zostać zabita. Postanowiono, że zamurują ją w jej wierzy w Čachticach, zostawią tylko mały otwór w drzwiach na jedzenie. Elżbieta wytrzymała tak tylko trzy lata, po tym okresie czasu w 1614r zmarła. 

Elżbieta a ówczesna kultura

Krwawa hrabina cieszy się dość dużą popularnością w współczesnej kulturze i sztuce.Stała się ona inspiracją do wielu filmów, książek czy muzyki.

• "Batory" Juraja Jakubisko (2008). Budżet tego filmu to aż 10 mln EU. Przy filmie pracowało ponad 200 aktorów i aż 3000 stażystów
•  The Countess (2009)
• "Die Blutgräfin"
• Książki "The Blood Gospel (2012) oraz The Innocent Blood (2013)"
• I wiele, wiele innych..